Kazı

Gece, ayakkabılarımı çıkardığımda; 

bükülü ayakların her birinde üç parmak. 

Ölü deriye dokunuyorum. Çivilerin olduğu yerde, 

şimdi yara delikleri; izler. 

Eğer yeterince uzun süre dokunursam,

 onlarda bana hiç dokunmamış olanları bulabilecek miyim? Peki, 

ya dokunmuş olanları? Ucube, cüce, üç parmaklı 

işe yaramaz piç. Hep duyduğum sözler. 

Sakat, kötürüm, biçimsiz, Bana 

yazılı sözcükler. Ama bu gece, daha geriye

gidiyorum, daha fazlasını talep edip, derinlerine doğru deşiyorum

derimi. Ve soyduğumda, açığa çıkarıyorum

bana yazılmamış doğumun kemiklerini --

kimsenin tek bir söz söylemediği o yeri. 

Kenny Fries